| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 20.04.2024 08:20 |
| Ardbeg | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: "na wszystkie kredy i wapienie!" totalnie mineralne, skalno-ceglaste wcielenie Ardbega! ponadto ściółka w oborze, plastelina, osty i pokrzywy, w podkładzie znajome, caoilowe rury kanalizacyjne, oliwa z oliwek, skórzana, mocno przechodzona tapicerka Forda Mustanga (!), kulki naftaliny, pasta do podłóg, jodyna... absolutnie nietuzinkowe zestawienie, momentalnie przykuwające uwagę i to pomimo stosunkowo umiarkowanej intensywności (choć przy tej mocy i pod tym względem jest w zapachu zupełnie nieźle) Smak/finish: wytrawna, słonawa, mineralna, oleista, ziołowa i w przekroju dość caoilowata Ardbeg, uzupełniona o dozę akcentów medycznych: jodyna, bandaże, torf uładzony, kruszywo - wyraźna warstwa powidłowo-orzechowej owocowości znamionuje udział sherry w tym bottlingu... ha! paradoksalnie ten właśnie rodzaj słodyczy jest typowy dla wielu zupełnie współczesnych, młodych wypustów z Islay - w finiszu owoce i torf w zgodnym przemarszu po języku, towarzyszą im akcenty plastelinowo-skórzaste, kawa zbożowa, smar warsztatowy, żużel - kolejny raz przypomina mi się charakterystyczny profil Caol Ila (a nawet... niektórych Kilchomanów) Uwagi: whisky zdecydowanie dobra, świetnie pijalna, ale na pewno zbywa jej na niezwykłości, zmienności, magii tkwiącej w progresji smaku, typowej dla niektórych Ardbegów ze zbliżonego okresu - do nich temu bottlingowi jednak brakuje Ocena:   |
| R E K L A M A |